Klucz do narodzin czasu - Projekty - Wprowadzenie - Rzeczywiste rozpady Z --> kwark + antykwark

Rzeczywiste rozpady Z --> kwark + antykwark

(Objaśnienia znajdują się pod obrazkiem wygenerowanym przez program WIRED)

Twoja przeglądarka nie obsługuje Javy.

Poniżej widoczny jest statyczny obrazek zdarzenia:

82662/2878

Zmieniaj powiększenie aż do chwili, gdy zobaczysz obrazek całego zdarzenia oraz włącz kalorymetr elektromagnetyczny w obszarze bębna ("EMCal" w "Barrel"). Jest bardzo przydatne mieć ten detektor włączony w celu orientacji w przebiegu zdarzenia. To zdarzenie ma dwa ładne dżety cząstek, wzbudzające sygnały we wszystkich detektorach. Kiedy maksymalnie powiększysz obraz w obszarze punktu zderzenia, wtedy zobaczysz, że czerwony dżet zawiera cząstki, które wybiegły z punktu odległego o kilka milimetrów od punktu zderzenia. Być może trzeba będzie dokonać niewielkiego obrotu, aby zobaczyć to wyraźnie. Po przeczytaniu rozdziału o detektorze DELPHI powinieneś wiedzieć, że jest to spowodowane poprzez kwarki b. W zdarzeniu tym cząstka Z rozpada się na kwark b oraz antykwark b. W zielonym dżecie kwark b rozpada się, poza innymi cząstkami, na mion. Mion można zobaczyć włączając "End view".

82662/2931

To zdarzenie ma dwa wąskie dżety. W porównaniu do poprzedniego zdarzenia jest tu mało cząstek, lecz posiadają one wyższą energię. Można to wywnioskować stąd, że ich tory są prostsze i jest sporo aktywności w kalorymetrze hadronowym.

82760/5844

To zdarzenie ma trzy dobrze odseparowane dżety. W zadaniu drugim zapoznasz się z wyjaśnieniem pochodzenia trzeciego dżeta. Ma on mniej cząstek i pozostawia jedynie niewiele energii w kalorymetrze elektromagnetycznym.

82662/2822

To zdarzenie ma bardzo szerokie dżety i ponieważ cząstki posiadają niską energię, zakrzywiają się one silnie w polu magnetycznym. Jest ciężko ocenić, czy zdarzenie to ma trzy, czy cztery dżety. Aby znaleźć liczbę dżetów, ważne jest zaobserwowanie początkowych kierunków cząstek przedtem, jak zaczynają się one odchylać w polu magnetycznym. Chociaż kolory są pomocne, czasami nie są one poprawne. Spełniają one tu rolę przewodnika, jednak nie należy określać liczby dżetów poprzez liczbę kolorów! Program często podaje większą od rzeczywistej liczbę dżetów. Poza tym jest pewniejsze określenie liczby dżetów poprzez analizę cząstek naładowanych na początku - izolowane cząstki obojętne powinny być zignorowane.